Łojotokowe zapalenie skóry uważa się za jedną z częstszych dermatoz spotykaną w codziennej praktyce gabinetowej. Podstawowymi objawami są rumieniowo - złuszczające się wykwity często pokryte strupami. Najczęściej występują na twarzy i stanowią defekt estetyczny oraz psychospołeczny wpływając niekorzystnie na jakość życia.
- Wyprysk łojotokowy może dotknąć niezależnie od wieku, zdarza się u niemowląt jak i również i osób w podeszłym wieku. Przyczynami choroby są:nadaktywność gruczołów łojowych (aczkolwiek może się pojawić u osób bez łojotoku)
- Zaburzenia w procesie odnowy naskórka co prowadzi do szybszego rogowacenia.
Kogo dotyka łojotokowe zapalenie skóry?
Schorzenie to częściej dotyka płci męskiej. Zazwyczaj pojawia się w okresie dojrzewania, gdy gruczoły łojowe są nadaktywne. Kolejny szczyt zachorowalności występuje u osób po 50 roku życia. ŁZS szczególnie dotyka pacjentów z zaburzeniami endokrynologicznymi, np. zespół policystycznych jajników. Choroba może być traktowana jako stan przed łuszczycowy.
Jak przebiega cykl chorobowy łojotokowej skóry?
Przebieg choroby ma charakter przewlekły i nawrotowy. Zaostrzenia występują w różnych okresach czasu. Świąd nasila się pod wpływem potu i jest i jest różnej intensywności. Okres jesienno zimowy sprzyja zaostrzeniu zmian, a światło słoneczne działa łagodząco. Wykwity skórne pojawiają się stopniowo. Stres, klimatyzacja, infekcje przebiegające z gorączką i niektóre leki, niedoborowa dieta mogą nasilać objawy.
Jak rozpoznać łojotokowe zapalenie skóry?
Chorobę rozpoczyna otrębiaste złuszczanie i miernie nasilony rumień.łojotokowe zapalenie skóry, czyli ŁZS wymaga diagnostyki różnicowej z innymi dermatozami przebiegającymi ze złuszczaniem. Schorzenie może być mylone z łuszczycą, wtedy jednak procesy chorobowe zajmują znacznie większe obszary skóry.
Łojotokowe zapalenie skóry, w zaawansowanym stadium przybiera formę dobrze odgraniczonych nieregularnych plam rumieniowych z nawarstwionymi, żółtymi strupkami i czasem widocznym surowiczym wysiękiem. W obrębie twarzy ogniska rumieniowe najczęściej lokalizują się:
- na czole,
- w fałdach nosowo- wargowych
- na brwiach i uszach.
- na szyi ( wtedy zmiany przybierają kształt obrączkowaty).
Wykwity w okolicy pach i pachwin, okolic intymnych i pod piersiami mogą być mylone z drożdżycą ze względu na żywo czerwony, rozlany charakter. Na tułowiu okrężne palmy koloru żółto- brązowego najczęściej w okolicy mostka.
Na owłosionej skórze głowy może występować jedynie drobne złuszczanie (łupież) lub zmiany zapalne o charakterze rozlanym obejmujące całą jej powierzchnię. Zaawansowane stadia objawiają się wyschniętą warstwą martwego naskórka z dużą ilością łoju tworząc na skórze skorupkę. Nasilony świąd skóry głowy powoduje dyskomfort powodujące zaczopowanie ujść gruczołów okołowłosowych oraz uszkodzenia mechaniczne towarzyszące drapaniu mogą prowadzić do przerzedzenia włosów i brwi.
Łojotokowe zapalenie skóry, jako choroba przewlekła przebiega z okresami remisji i nawrotów. dlatego wymaga powtarzalnego leczenia i właściwej profilaktyki. Najważniejsze w terapii jest zmniejszenie widocznych objawów choroby oraz redukcja rumienia i nasilenia świądu. Poprawa stanu miejscowego często bywa tylko przejściowa. Terapia jest wieloletnia a chory powinien wiedzieć o konieczności długotrwałego leczenia.
Autorka:
Ania Więckowska - Kosmetolog
Laser Delux Kielce
Przeczytaj więcej o pielęgnacji skóry w naszych poradnikach:
Proponowane zabiegi: